Op de benefietveiling van het Mensa Fonds heb ik een bijzonder kavel gekocht, een bezoek aan de ambachtelijke boekbinderij Seugling
in hartje Amsterdam. Nadat een afspraak was gemaakt ben ik op een koude
namiddag op de fiets gestapt om kennis te maken met het oude ambacht.
Op het moment dat ik het in 1923 opgerichte bedrijf binnen stapte werd
ik al verrast. Oude zware machines, heeeel veel papiersoorten en in alle
kleuren, lithostenen, een letterzetmachine, present exemplaren van
eigen boeken, een leerverdunner.
Na een kop thee en een uitleg
over het ontstaan van het bedrijf en de bijzondere klantenkring volgde
een uitleg van een aantal bijzondere en soms heel oude machines. Een
uitleg over een machine die de gouden letters op de band van een boek
kan zetten. Een machine die een boek kan innaaien met
“verstevigingsstroken”. Wil je een omslag van gemarmerd papier, leer of
perkament? Ik kreeg uitleg bij een onder handen zijn restauratie van een
kinderboek van het begin van de vorige eeuw. Een restauratie van een
oud boek met lintensluiting. Ik dacht nog even; je koopt in de
fourniturenwinkel een rol en dan knip je het benodigde af. Nee, het is
speciaal materiaal waarvoor Mieke naar Parijs moet om het te kopen. Een
stapel dissertaties van trotse geleerden, een beperkte oplage boeken op
fraai wijze ingebonden. Een kleine oplage van iemand die zijn stamboom
heeft laten drukken en dat wordt nu op zo een wijze gebonden dat het 100
jaar mee kan. Het inbinden van een jaargang tijdschriften in een boek
met harde kaft. Iets uitgelegd gekregen over een “open boek”. Sla een
boek open en leg het op de band, wil je dan dat de bladen door de
bolling terugslaan, of wil je dat het boek open blijft liggen en dat je
het kunt lezen zonder je hoofd te moeten draaien over de bolling? Nooit
bij stil gestaan maar het hoort bij het vak boekbinden.
Er is een wereld voor me open gegaan en ik heb een geweldige middag gehad. Hartelijk dank Mieke!
Willem Bouwens
